In april vorig jaar werd darmkanker bij mij vastgesteld. Volledig
uitgezaaid naar de lever, waardoor een operatie niet meer mogelijk is. Met chemo wordt de boel onder controle gehouden, meer valt er niet te doen. Dat is keihard. Maar ik ben positief ingesteld.

Ik heb ongelofelijke ‘fomo’ gekregen – fear of missing out. Ik geniet van elke dag, zelfs van de allerkleinste momenten. En ik ben omringd door de liefste man, familie en vrienden. Zij zijn de reden dat ik de moed niet verlies. Natuurlijk ben ik bang voor de toekomst. Maar ik probeer van dag tot dag te leven. Ik zorg ervoor dat mijn huis opgeruimd is, koop nieuwe kleren en maak me elke dag op. Mijn haarstukje maakt daarin alle verschil.

Door de chemo is mijn haar sterk uitgedund. Ik föhn en toupeer het al jarenlang, maar op de duur lukte dat niet meer. Een sjaaltje of muts zag ik niet zitten. Ik zou me niet vrouwelijk voelen en hou niet van het idee dat mensen kunnen zien dat ik ziek ben. De oplossing bleek een haarstukje. Het is dus geen volledige pruik, wel een op maat gemaakt haarwerk dat ik vasthecht aan mijn eigen haar. Mijn kapsel ziet er nu exact uit zoals voordien. Nog beter zelfs, want zo volumineus is het nooit geweest!

Ik ben zo blij dat deze oplossing bestaat. Zonder zou ik niet meer zijn buitengekomen. En het bespaart me veel tijd ’s ochtends. Goed ook, want elke seconde extra die ik met mijn geliefden kan doorbrengen, koester ik.